Dolunay parlak görünmüyor bu gece
Benim toprak dolu kör gözlerime
Son şafağın sökmesini beklerken
Karanlıklar geceden taşıyorlar yine
Ruhumu yalnızlıkla dolduruyorlar
Bedenim titriyor soğuk gecede
Kayalıkların üzerinde oturup
Kendimi dalgaların sesine verirken
Uzaklardan rüzgarın şarkısı geliyor
Belki de şu yalnız ufuklardan
Mezarımın yanında durup
Kendimi geceye teslim ederken
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder